Głęboczek
Jest to jedna z kilku należących obecnie do gminy Perlejewo wsi zamieszkałych wcześniej nie przez szlachtę zaściankową, lecz przez włościan (chłopów). Nazwa wywodzi się od położenia miejscowości, gdyż leży ona w dolinie rzeczki wpadającej do Bugu1.
Jest ona wspominana w źródłach z przełomu XV i XVI wieku. Ufundowany w 1491 roku kościół w Grannem przez Miska, dziedzica na Sielcu i Krzemieniu i jego syna Jana Miszkowicza, łowczego Wielkiego Księstwa Litewskiego, został uposażony między innymi 5 włókami ziemi w Głęboczku2. Zatem wieś istniała już w 1491 roku, a wymienieni wyżej szlachcice byli jej właścicielami.
Brak jest danych na temat tej miejscowości z czasów XVI wieku. Całkiem szczegółowe wykazy podatkowe z tego czasu nie ujmują tej miejscowości. Dopiero w XVII wieku Głęboczek pojawia się w spisie podatkowym z 1676 roku (w Głębocku, z Głębocka)3. Z czasem Głęboczek stał się częścią rozległych dóbr rudzkich należących do Ossolińskich. W pierwszej połowie XIX stulecia należały one do Jana Kajetana, hrabiego Ossolińskiego z podlaskiej linii rodu Ossolińskich. Po jego śmierci zostały one odziedziczone przez jego syna Wiktora. Obejmowały dziesięć folwarków. Głęboczek wraz z kilkoma innymi wsiami wchodził w skład klucza Kabaćki4. Folwark ten leżał między Kruzami a Grannem, po 1861 roku został rozparcelowany.
W 1861 roku dobra rudzkie znajdowały się w rękach Wandy Potockiej5 - córki Wiktora Ossolińskiego. W tym samym roku wioska została uwłaszczona. Według opisu z 1900 roku Głęboczek był wsią zamieszkałą przez chłopów, podczas, gdy okoliczne miejscowości w przeważającej części zasiedlała drobna szlachta. Był wówczas położony w gminie Skórzec w powiecie bielskim. Należał dawniej do parafii Granne, po jej rozwiązaniu został w 1892 roku przyłączony do parafii Perlejewo6. W 1921 roku liczył 15 domów i 124 mieszkańców, w tym jedną osobę narodowości białoruskiej. Jeden z mieszkańców zdeklarował przynależność do Kościoła prawosławnego7.
1 Kondratiuk M, Nazwy…, s 60.
2 Źródła dziejowe…, T 2, s 216.
3Nazwy miejscowe...., tom III, s. 160.
4 Jaszczołt T., Gmina…, s. 98.
5 Tamże, s 112.
6 Słownik geograficzny…, T XV, cz. 1, s 505.
7Skorowidz…, s 28.
Źródło: Zugaj Leszek "Historia Gminy Perlejewo", Lublin 2008.